W ostatnich latach obserwujemy dynamiczny rozwój wielu inicjatyw i projektów badawczych opartych na udziale szerokiego grona wolontariuszy, tj. zjawiska określanego mianem nauki obywatelskiej (ang. citizen science). Tym niemniej wiarygodność uzyskanych w ten sposób danych pozostaje w dużym stopniu niepotwierdzona. Czy zatem obserwacje zwierząt ginących na drogach dostarczone przez wolontariuszy mogą być wartościowe?
Zima już za nami, dni są coraz dłuższe, a słońce grzeje coraz śmielej. Słowem... wiosna. Tym samym powracamy do publikacji naszych cyklicznych raportów na temat kolizji drogowych ze zwierzętami. Fenologia tego zjawiska w naszym kraju podlega pewnym sezonowym zmianom, jednak ogólny schemat pozostaje niezmienny. Niewiele obserwacji wpływa w miesiącach zimowych, natomiast począwszy od marca rejestrujemy ich systematyczny wzrost.
Negatywny wpływ dróg i kolei na wiele gatunków ptaków jest dobrze udokumentowany. Z drugiej strony oddziaływanie infrastruktury drogowej na ptaki może być również pozytywne, stwarzając niektórym gatunkom dogodne żerowiska, czatownie, tokowiska czy miejsca odpoczynku. Jak dotąd, wszystkie publikacje na temat wpływu sieci transportowej na ptaki dotyczyły dróg i kolei. Niewiele natomiast wiadomo na temat oddziaływania na ptaki miejskich sieci tramwajowych.
Licząc ponad 64 miliony kilometrów długości, globalna sieć dróg odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu środowiska naturalnego. Tym bardziej, że oddziaływanie dróg nie ogranicza się jedynie do pasa drogowego, a wykracza daleko poza jego granice. Pośród wszelkich znanych oddziaływań infrastruktury drogowej, prawdopodobnie najistotniejszy jest tzw. zaraźliwy rozwój (ang. contagious development).
Budowa oraz funkcjonowanie infrastruktury drogowej przemożnie oddziałuje na populacje zwierząt kopytnych. Wpływ ten przejawia się we fragmentacji siedlisk, ograniczeniu lub nawet uniemożliwieniu sezonowych oraz dziennych migracji, jak również występowaniu wypadków z pojazdami. Zasięg oddziaływania infrastruktury jest znaczny i, zależnie od grupy, może wynosić do kilkuset metrów w przypadku kopytnych oraz do kilku kilometrów w odniesieniu do ptaków.
