Drogi i towarzysząca im infrastruktura stwarzają istotną barierę dla migracji i dyspersji zwierząt, będąc jednocześnie źródłem śmiertelności dla wielu z nich. Mimo to część zwierząt przekracza drogi, a pobocza pełnią również funkcję szlaków dyspersji dla niektórych gatunków, zwłaszcza tych wykorzystujących środowiska ekotonowe, jak np. jeże, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia kolizji.
Liczba ptaków ginących na drogach w każdym z europejskich krajów sięga kilku milionów osobników rocznie. Mimo wielu skutecznych rozwiązań dedykowanych ograniczaniu kolizji drogowych ze ssakami i innymi zwierzętami naziemnymi, rozwiązań chroniących ptaki opracowano do tej pory niewiele. Efektywnym i relatywnie niedrogim środkiem, częściowo wypełniającym tę lukę, mogą być słupy instalowane szeregiem wzdłuż drogi w odpowiedniej odległości od siebie (ang. pole barriers).
Fragmentację i utratę siedlisk, zjawiska towarzyszące rozbudowie infrastruktury transportowej, uznaje się za istotne zagrożenie dla zachowania bioróżnorodności, stanowiąc jedno z głównych wyzwań zmierzających do pogodzenia wzrostu ekonomicznego oraz ochrony ekologicznej integralności siedlisk przyrodniczych.
Przedstawiamy kolejne podsumowanie wyników na podstawie obserwacji wprowadzonych przez Obserwatorów do końca 2016 roku. Jest to nasze pierwsze sprawozdanie obejmujące pełen rok kalendarzowy. Dzięki temu po raz pierwszy możliwe było przedstawienie zagadnienia w cyklu całorocznym. Cieszy rosnąca liczba osób zainteresowanych projektem, co jednak, niestety oznacza, że problem istnieje, a nasza inicjatywa jest potrzebna.
Drogi przyczyniają się do fragmentacji krajobrazu i siedlisk przyrodniczych, inicjują proces kolonizacji i zajmowania przez człowieka niedostępnych wcześniej obszarów zaburzając funkcjonowanie ekosystemów. Ostatnie rozległe obszary bezdroży na ziemi obejmują swymi granicami kluczowe ostoje bioróżnorodności i zapewniają szereg usług ekosystemowych o znaczeniu globalnym.
