Rosnący ruch drogowy jest powszechnie uznawany za jeden z czynników wpływających na spadek liczebności populacji płazów na całym świecie. Tymczasem badania nad tym zjawiskiem są stosunkowo nieliczne i fragmentaryczne. Podejmując próbę analizy tego problemu w szerszej skali poddano analizie wszystkie dostępne dane na temat śmiertelności płazów w Europie.
Analiza wskazuje na ropuchę szarą Bufo bufo jako najczęstszą ofiarę ruchu drogowego na obszarach nizinnych Europy środkowej w krajobrazie podmiejskim. Z kolei żaby trawne Rana temporaria i traszki Triturus dominują w krajobrazie wiejskim. Podobną zależność obserwuje się w przypadku żab zielonych. Rzekotka drzewna Hyla arborea jest natomiast zaskakująco rzadko notowana wśród ofiar drogowych biorąc pod uwagę jej lądowy tryb życia, zwyczaje migracyjne oraz lokalnie wysokie zagęszczenia.
Stosunkowo niskie straty notowane są u żab zielonych. Związane jest to z ich osiadłym trybem życia wokół zbiorników wodnych. Niemniej jednak niektóre żaby zielone, zwłaszcza młodociane osobniki Rana kl. esculenta przemierzają siedliska lądowe, a R. lessonae podejmuje regularne lądowe migracje. Mimo stosunkowo niewielkiej śmiertelności na drogach, liczba takich przypadków jest o rząd wielkości większa na terenach wiejskich w porównaniu z terenami podmiejskimi.
Różnice w śmiertelności płazów na drogach terenów podmiejskich i wiejskich są odzwierciedleniem ich rzeczywistych liczebności na tych terenach. Dokumentowanie przypadków śmiertelności na drogach może być efektywnym wskaźnikiem trendów populacyjnych występujących u płazów.
Źródło: Elzanowski, A., Ciesiołkiewicz, J., Kaczor, M., Radwańska, J., & Urban, R. (2009). Amphibian road mortality in Europe: a meta-analysis with new data from Poland. European Journal of Wildlife Research, 55(1), 33-43.